AGNIESZKA SOBISIAK

AGNIESZKA SOBISIAK

70 lat

data urodzin:
08-04-1898
data śmierci:
13-03-1969
krótki URL:
„Najlepsi z nas zawsze odchodzą pierwsi. Będą tam na nas czekać” BABCIU,TĘSKNIE ZA TOBA OD ZAWSZE.KOCHAM CIĘ BARDZO.Twoja Halinka.
Zgłoś nadużycie
Galeria jest pusta
Zapal świeczkę

Poprzednia 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Następna

AGNIESZKA SOBISIAK

Wnuczka Mirka z rodzinką.

14 lat temu
(IP: XX)

..........(,))
.........._ `|'__
.........( """"_ )
..........)/(/( |
.........() )()||
..........| () || ..
..........|.....||..
..........|.....()
..........|.....|( ***/)
..........|.....|( (_)/ )
..........|.....|(_ /| _)
..[*][*].|.....|../___

Czasem odchodzą nasze anioły...
I nagle w miejscu staje czas...
A z nimi cząstka nas odchodzi
I wielki smutek marszczy twarz

Czasem na chwilę gaśnie słońce
Duszę wypełnia gęsty mrok
Nikną nadzieje i marzenia
I w pustce ginie tęskny wzrok

Czasem odchodzą dobrzy ludzie
Co nam pomogli w życiu wiele
I próżno wtedy pytać Boga
Czemu odchodzą przyjaciele

Lecz oni ciągle przecież żywi
Nadal wytrwale są wśród nas
Ich dusze przy nas pozostały
Tylko ich ciała zabrał czas...
Światełko Wiecznej Pamięci!
(*)(*)(*)(*)

Zgłoś nadużycie

AGNIESZKA SOBISIAK

Anonim

14 lat temu
(IP: XX)

„Śmierć jest oddzieleniem się duszy od ciała.”
Platon
"...nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych..."

Zgłoś nadużycie

AGNIESZKA SOBISIAK

wnuczka Mirka.

14 lat temu
(IP: XX)

Kiedy myślimy z wdzięcznością
o zmarłych, dziękujemy Bogu,
że przez tych , co odeszli,
tyle nieraz otrzymaliśmy dobrego.
ks.J. Twardowski
Światełko wiecznej

Zgłoś nadużycie

AGNIESZKA SOBISIAK

Anonim

14 lat temu
(IP: XX)

„Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę.”
Jan Paweł II (Karol Wojtyła)

Zgłoś nadużycie

AGNIESZKA SOBISIAK

wnuczka Mirka.

14 lat temu
(IP: XX)

Życie nasze jak pociąg się toczy, gdy się rodzisz to wsiadasz do niego.
I ten pociąg przez życie Cię wiezie aż do końca – przystanku Twojego. Nikt z nas nie zna czasu podróży. Pociąg jedzie, wciąż nowe perony, ciągle nowi ludzie wsiadają.
Pociąg w rożne rozwozi ich strony. Jedni dłużej są w Twoim przedziale. Inni tylko na chwilkę wsiadają.
Są też tacy co zajrzą i znikną i nic innym w podróży nie dają.
Każdy ślad swój jakiś zostawi.
Mały uśmiech, rąk dotyk, kwiat róży.
To w pamięci swojej zachowasz Już do końca życiowej podróży. Najsmutniejsze są chwile w podróży, gdy wysiądą Ci, których Ty kochasz. Po nich zawsze pustka zostaje, cicho w kącie przedziału zaszlochasz.
I już smutek zostanie do końca. I tęsknota co pali Cię skrycie, bo już bez tych co byli najbliżsi musisz dalej pojechać przez życie.
Lecz gdy w końcu do celu dojedziesz, na końcowym wysiądziesz peronie, to pamiętaj, że oni tam będą, znowu odnajdziesz kochane ich dłonie.
Światełko pamięci.
[*][*][*][*]

Zgłoś nadużycie

AGNIESZKA SOBISIAK

wnuczka Mirka.

14 lat temu
(IP: XX)

Serce tak tęskni, a dusza woła,
twego powrotu tak mocno pragnie,
lecz taki świat ten, że nic nie zdoła
przywrócić życia gwieździe co spadnie.

Gwiazdą mi byłaś co błysła w mroku
i rozjaśniła życie na chwilę.
Lecz mimo moich łez wielkich potoku,
zgasłaś tak szybko jak gasną motyle.

One nim świat ten poznać zdołają,
cudów tak pełen i barw tęczy całej.
Odchodzą w pustkę bo duszy nie mają
nic nie zostaje prócz powłoki małej.

Ty duszę miałaś i wiem na pewno,
że życie wieczne twym jest udziałem.
Pociechą dla mnie jest tylko jedno,
że się spotkamy i to niebawem.

Dla ciebie chwila minie zaledwie,
czasu nie liczą ci co są w niebie.
A ja tu wolno odliczać będę,
drogę co zawsze wiedzie do ciebie.

Godziny w doby, tygodnie, lata,
będą przechodzić jak chmury po niebie.
A ja szczęśliwa, bo wiesz kochana,
Ja coraz bliżej będę już ciebie.


...nawet gdybym chciała
wykrzyczeć głośno swój ból,
to i tak to nic nie da,
więc łzy płyną cichutko...
choć i one nic nie zmienią...
((*))((*))((*))((*))

Zgłoś nadużycie

AGNIESZKA SOBISIAK

córka Mirka.

14 lat temu
(IP: XX)

„Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę.”
Jan Paweł II (Karol Wojtyła)

Odchodzę od Was moi mili
Nie czekam dłużej ani chwili
Nie czekam na brawa, oklaski
Niedługo przysypią mnie piaski

Chcę, abyście mnie pamiętali
I nadal mnie kochali
Swe szczęście odszukali
Ogrom miłości zaznali

Choć mnie przysypią ziemie
Miłości nie pogrzebię
Miłość zostawię z wami
Abyście się kochali

Choć ja w ciemności ruszam
Zostanie moja dusza
W myślach waszych zostanę
I kochać was nie przestanę

Świat ziemski mój dobiegł końca
Przede mną droga lśniąca
Droga ta powrotu nie ma
Bo jest to droga zapomnienia

Autor wiersza: Marta Jakobsze
Światełko Walentynkowe.
[*][*][*][*]

Zgłoś nadużycie

AGNIESZKA SOBISIAK

Wnuczka Mirka.

14 lat temu
(IP: XX)

ROZŁĄKA JEST NASZYM LOSEM,
SPOTKANIE NASZĄ NADZIEJĄ _____________((
_____________(,,)
______________ II
____________§§§§§§
______((____ §§§§§§_____))
______(,,)___§§§§§§____(,,)
______ II ___ §§§§§§____ II
____§§§§§§__§§§§§§__§§§§§§
____§§§§§§__§§§§§§__§§§§§§
____§§§§§§__§§§§§§__§§§§§§
____§§§§§§__§§§§§§__§§§§§§
____§§§§§§__§§§§§§__§§§§§§
$$__§§§§§§__§§§§§§__§§§§§§__$$
$$$$§§§§§§__§§§§§§__§§§§§§$$$$
__$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

Światełko wiecznej pamięci.
((*))((*))((*))((*))

Zgłoś nadużycie

AGNIESZKA SOBISIAK

wnuczka Mirka.

14 lat temu
(IP: XX)

Trochę łez i wspomnienia
trochę smutku i przygnębienia cierpienia i rozpaczy żalu
i zwątpienia braku własnego imienia spojrzenia na tych których odeszli.
Już nigdy ich nie zobaczymy
już nigdy nie przytulimy... ((.............. (,) ((.............. [_] ((.............. [_] ((.............. [_] ((..............(___))

Zgłoś nadużycie

AGNIESZKA SOBISIAK

Wnuczka Mirka.

14 lat temu
(IP: XX)

A potem, kiedy się spotkamy
Znów będziesz dla nas,
My - dla Ciebie.
Będziemy razem szli za ręce.
Po łące, po błękitnym niebie.
Będziemy śmiać się i żartować.
I zrywać kwiaty z ogrodów Pana
I nic nas nigdy nie zasmuci,
Nasza babciu ukochana.

Zgłoś nadużycie

Poprzednia 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Następna