Agnieszka Dąbrowska

Moje Maleństwo [*]

Trafiłem tu z YT, z przypadku.. Na chwilę zatrzymałem się.. Na codzień mam stycznośc z takimi tragediami. Od 8 lat kontynuując prace z Polski w angielskim NHS West Yorkshire Emergency jako ratownik medyczny karetki reanimacyjnej Dla mnie to jest zdarzenie ( tylko ) zdarzenie. Kończące się zazwyczaj na dwa sposoby.Dla mnie to są minuty, godziny i kolejne wezwania. Automatyczne działania, procedury, powrót do domu Jako neutralna osoba , świadek zdarzenia jestem \"znieczulony\" na ten widok, okoliczności. co zastajemy w chwili przybycia.. tak znieczulenie mija gdy wracamy szczególnie pustym ambulansem gdy nachodzą mnie myśli, że największa tragedia tak naprawdę dopiero się zacznie. Gdy matka, mąż, , ojciec, brat odbiera przykładowy telefon od policji.z pękiem informacji ,słów których sie zapewne nigdy już sie nie zapomni. Słów, które w tej jednej chwili zmieniają wszystko słów tak bardzo destrukcyjnych w swojej sile niszcząc otaczający świat wśród rodziny, najbliższych.. Wy tu chyba wszyscy byliście tą olbrzymią grupą ludzi, którym ten świat został zniszczony w jednej chwili.Pozostawieni na całe życie z tak wielką pustkąi milionem pytań, na które często już nigdy nie uzyska się odpowiedzi.Bo jedyną osobą , która zna odpowiedzi jest własnie ta jedna osoba , która zostawiła po sobie pustkę nie do zapełnienia.Mam tylko jedno pytanie do Was. Osobiste. ... Jak... jak jak można sobie z tym poradzić ?? Nie jest łatwo mnie złamać ale w takiej sytuacji czuje, że momentalnie słabne. Widze po datach, że mineło już sporo czasu ... Jak to wygląda z perspektywy czasu..? Proszę mi wybaczyć za ten mój komentarz ale w sumie mojej 15 letniej pracy w scenerii reanimacji ciagle mam te pytanie w glowie. Szczególnie kierując te pytania do mamy Agnieszki. Chyle czoła przed Panią pełen podziwu jak silną kobietą Pani jest. Doskonale wiedząc czym jest samobójstwo i że czasem wystarczy ułamek sekundy w najsłabszym momencie naszego życia i ja jako pracownik ER choćbym nie wiem jak bardzo chciał nie moge nic zrobić. Z wyrazami wielkiego współczucia.i wielkim szacunkiem i podziwem dla Was wszystkich łącze sie w tym tak bardzo niesprawiedliwym nieszczęciu, które każdego z Was osobno dotkneło. To nigdy nie powinno mieć miejsca bez względu na powody czy okoliczności... bo to jest największa niesprawiedliwość tego świata. Ktoś strasznie niestarannie skonstruował ten świat i pojęcia życia i śmierci. Śmierć nigdy nie powinna być opcją do rozwiązywania problemów człowieka A Agnieszka niech spoczywa w spokoju. Musiała być równie silną dziewczyną, którą to siłe wykorzystała w nie odpowiednim kierunku decydując się na pozbawienie siebie wszystkiego co te swoje 17 lat ciężko wypracowywała. Odwaga i siła tak bardzo zle spozytkowana. Przykry widok i ta cisza, która w takich tragediach jest taka inna, specyficzna - złowroga. Serdecznie pozdrawiam..

Kolejne Święta Bez Ciebie Agusia

Kolejne Święta Bez Ciebie Agusia

Kocham Cię...

[*] :*