Adrian Szymczak (1991–2010) – Nekrolog | FUNER ®

Swojak

15 lat temu

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

Mat

15 lat temu

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

Anonim

15 lat temu

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

Siostra Śp. Konrada, Jarka

15 lat temu

Daj nam Panie wiarę, że jest szczęśliwy…
[*][*][*]

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

mama aniolka Oskarka.A

15 lat temu

Anioł zawsze nas ochrania, jest darem boskim - nie trzeba go wzywać.
Oblicze twojego Anioła ukazuje się zawsze, gdy ze szlachetnością odnosisz się do świata.
Jest strumieniem, polem, błękitem nieba.Ty Adrian jesteś naszym Aniołem..... spij spokojnie (*)(*)

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

Mama Anielskiej Gromadki

15 lat temu

Jaśniuteńkie Światełko Wiecznej Pamięci dla Ciebie Adrianie
Śpij spokojnym snem Aniołka
("") ("") ("") ("")

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

SIOSTRA Ś.P.IWONY G

15 lat temu

Może za głęboki jest ten staw, w którym ja
Może za duża uczuć rzeka, dla tak małego człowieka
Czym zasłużyłam sobie Panie, na tą niepewność, na to czekanie?
Czym wypełnić mam ten czas, tej pustki mojej gmach?
Jak mam prosić, jak mam wzywać, by zobaczyć Twoją litość?
Nie umiem już słuchać, wierzyć i żyć, jak mam bez tego Być?
Jak żyć, by przeczuć, odnaleźć, zrozumieć, umieć zaprzeczyć?

Ty wiesz gdzie prawda leży, poznam ją, gdy uwierzę?
Ja u podstaw Twojej wieży, jak ustrzelony ptak, nie umiem wstać
Podasz rękę mi, gdy zapukam do Twych drzwi, podasz mi?
Czy odejdziesz, tak jak inni, co kiedyś też byli przy mnie...
Byli i odeszli, nie byłam dobra Panie, nie byłam, miałam ich za nic
Ty sie litujesz nad grzesznikami, co nie wierzyli, nie znali granic
Chcieli, a nie umieli, jestem jak oni Panie, jak inni skazani
Usłysz wiec moje wołanie, usłysz mnie...