Adrian Romer

Jesienne Światełko Pamięci ....


`````````````` ((,))
`````````````[I⊰♥⊱I]
`````````````[I⊰♥⊱I]
`````````````[I⊰♥⊱I]
`````````````````````````````

Światełko Pamięci do Nieba ....

............((,))
..........[[*[*]*]]
..........[[*[*]*]]
..........[[*[*]*]]
*****************

Jasne Światełko Pamięci ....



``````````````````((,))).
*``````.```````[[(Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ)]]
*``````````````[[(Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ)]]
*``````````````[[(Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ)]]
*``````````````[[(Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ)]]
======================

Adrian , pomóż trochę ...

Pewno wczoraj bysmy szaleli [*]

Adrian dla Ciebie (*)(*)(*)(*)(*)

*•-★-•* *•-★-•* *•-★-•* *•-★-•*
Urodzinowe Światełko *•-★-•*
dla Ciebie Adrianie..*•-★-•* *•-
*•-★-•* *•-★-•* *•-★-•* *•-★-•*

Adrianku łączy nas most miłości. Nie do przerwania i zniszczenia. Wierzę, że brykasz tam po niebieskich polanach i czuwasz nad nami. Jesteś tak z całego serca szczęśliwy. Cierpiący, tęskniący - gdy jest Wam smutno i potrzebujecie swoich kochanych Bliskich - dokładnie się rozejrzyjcie - może obok zawieje wiatr rozrzucając liście, albo pojawi się znikąd kruk lub wiewiórka - to znak od Nich, są z nami. Pamiętajcie: Qualcumo ti ama (Ktoś Cię kocha). Choć z oddali, jest blisko. Ściskam Was Wszystkich bardzo mocno.

Wisława Szymborska
Kot w pustym mieszkaniu

\"Umrzeć - tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.
Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.
Coś się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.
Do wszystkich szaf się zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.
Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
I żadnych skoków pisków na początek\".

Adrianku jesteśmy jak ten kot, potwornie tęsknimy. Twój kot Kiler też...