Zakład pogrzebowy Zielona Góra

Cmentarz nazywany jest - z języka greckiego - nekropolią czyli miastem umarłych. Jest w tym dużo prawdy, bo jakkolwiek dziwnie to może zabrzmieć, ale cmentarze właśnie też mają swoje "życie", rozumiane może bardziej jako prawa - pisane i niepisane - oraz zwyczaje. Dla postronnego obserwatora każdy cmentarz wydaje się być taki sam, niezależnie czy znajduje się on na północy czy południu, na zachodzie czy na wschodzie Polski. Jednak po dłuższym spacerze jego uliczkami - w zależności od regionu - dostrzec można charakterystyczne cechy konkretnej nekropolii. Jedną z nich są pomniki nagrobne i obudowy grobów.

Po pierwszym szoku, jakim jest zmierzenie się z faktem śmierci Bliskiej Osoby - kolejnym z dużych wyzwań, z jakim musi zmierzyć się jego rodzina, przyjaciele i znajomi, jest pogrzeb. Z oczywistych względów uroczystości te są najtrudniejsze do przetrwania dla osób najbliższych, które były najbardziej ze Zmarłym związane. Dla nich to naprawdę moment ostatniego pożegnania i uświadomienia sobie, bardzo naocznie, że więcej na tej ziemi z Osobą Zmarłą się nie zobaczymy...

Ludzie starsi z rozrzewnieniem wspominają te czasy, gdy rodziny były wielopokoleniowe - i gdy te kilka pokoleń mieszkało blisko siebie, a bywało, że nawet w jednym domu. To nie tylko pozwalało doświadczać - zwłaszcza seniorom - codziennej troski i pomocy ze strony dzieci oraz wnuków, ale także okazywało się ważne wtedy, gdy nadchodził kres życia. Mówiło się wtedy "Jak dobrze, że będzie miał mnie kto przynajmniej pochować..."