Zakład pogrzebowy Kańczuga

Obecnie świat wydaje się być bez granic - i w przenośni, i dosłownie. Mieszkając w strefie Schengen i poruszając się swobodnie po Europie, korzystając ze zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych między 26 państwami -odbieramy to w sposób coraz bardziej naturalny doświadczając, że niemal wszędzie jesteśmy u siebie. Chętnie z tego korzystamy, eksplorując wciąż nowe kraje - o ile tylko pozwala na to czas, zdrowie, finanse oraz wiele innych czynników.

Późnojesienne wieczory, zwłaszcza te z początku listopada każdego roku, sprzyjają nie tylko refleksjom o przemijaniu, ale także są dobrą okazją do odwiedzin cmentarzy. Mijając tysiące nagrobków nie tylko wspomina się swoich zmarłych, ale też czasem przychodzi refleksja, że przecież kiedyś nadejdzie moment własnej śmierci. A choć wtedy już nie będzie można osobiście zadecydować o formie pochówku ? to przecież można podjąć taką decyzję jeszcze za życia.

Ludzie starsi z rozrzewnieniem wspominają te czasy, gdy rodziny były wielopokoleniowe - i gdy te kilka pokoleń mieszkało blisko siebie, a bywało, że nawet w jednym domu. To nie tylko pozwalało doświadczać - zwłaszcza seniorom - codziennej troski i pomocy ze strony dzieci oraz wnuków, ale także okazywało się ważne wtedy, gdy nadchodził kres życia. Mówiło się wtedy "Jak dobrze, że będzie miał mnie kto przynajmniej pochować..."