Rzeczy Z Gliny - Artystyczne Urny Pogrzebowe

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu śmierć była niejako naturalnie częścią życia. Ludzie, zwłaszcza na wsiach, ale także w miastach żyli i umierali w swoich domach, często w otoczeniu Najbliższych. Oznaczało to, że fakt śmierci kogoś bliskiego był całkiem jawny, także wobec dzieci, które uczestniczyły w obrzędzie ostatniego pożegnania. To ułatwiało też funkcjonowanie członków danej rodziny w społeczności, w najbliższym otoczeniu. Wiadomo było kto umarł i gdzie - dlatego w dużej mierze udawało się uniknąć niezręcznych sytuacji, słów czy żartów wobec członków osieroconej rodziny.

Ostatnie pożegnanie nie bez powodu nazywa się ostatnim. Z reguły - poza wyjątkami związanymi np. z ekshumacją - nie powtarza się tych uroczystości. Nic więc dziwnego, że Rodzina oraz Bliscy Zmarłego czynią wszystko, aby to Ostatnie Pożegnanie uczynić jak najpiękniejszym - i dbają o nawet najmniejszy szczegół.

W Polsce, ale nie tylko, większość z nas przyzwyczaiła się do obecności osoby duchownej na pogrzebie - jako przewodniczącego całej ceremonii. Duchowni różnych wyznań są obecni na pogrzebach osób wierzących lub deklarujących się jako wierzące, które za życia pragnęły obecności kapłana na swoim pogrzebie.