STANISŁAWA STARKOWSKA z d.
GRZEŚKOWIAK

BABCIA ZMARŁA W STRASZNYCH MĘCZARNIACH NA RAKA PRZEWODU POKARMOWEGO W CZASIE WYSIEDLENIA Z WĄSOWA k. NOWEGO TOMYŚLA DO JÓZEFOWA k.WARSZAWY.W ŚRODKU NOCY SZKOPY WPADLI DO DOMU Z BRONIĄ I KAZALI WSIADAĆ NA WÓZ.BABCIA WRAZ Z MĘŻEM WINCENTYM,SYNEM JÓZEFEM,CÓRKĄ MARIĄ Z MAŁYM SYNKIEM FRANCISZKIEM I NAJMŁODSZĄ CÓRKĄ JOANNĄ UDALI SIĘ W NIEZNANE.BYLI PRZERAŻENI.ZDĄŻYLI W BIEGU ZŁAPAĆ PIERZYNĘ I KILKA RZECZY. PO ŚMIERCI PROBOSZCZ NIE CHCIAŁ BABCI POCHOWAĆ,BO RODZINA NIE MIAŁA ZŁAMANEGO GROSZA.W TAJEMNICY PRZED PROBOSZCZEM BABCIĘ POCHOWAŁ MŁODY WIKARY,ALE KTOŚ USŁUŻNY DONIÓSŁ O TYM POLSKIEMU PROBOSZCZOWI.WIKARY NIEŹLE OBERWAŁ,A SYN MUSIAŁ "ODROBIĆ" POCHÓWEK - RĄBAŁ DRZEWO I WRZUCAŁ JE DO PIWNICY.WĘGIEL RÓWNIEŻ.NIE BYŁO ZMIŁUJ...PO WOJNIE RODZINA - JUŻ BEZ BABCI - WRÓCIŁA W RODZINNE STRONY.MÓJ TATA - FLORIAN I SIOSTRA - MARTA NIE ZOSTALI WYWIEZIENI,BO PRACOWALI U BAUERA W GLINNIE I TEJ FERALNEJ NOCY NIE BYŁO ICH W DOMU.