Zakład pogrzebowy Ustka

Cmentarz nazywany jest - z języka greckiego - nekropolią czyli miastem umarłych. Jest w tym dużo prawdy, bo jakkolwiek dziwnie to może zabrzmieć, ale cmentarze właśnie też mają swoje "życie", rozumiane może bardziej jako prawa - pisane i niepisane - oraz zwyczaje. Dla postronnego obserwatora każdy cmentarz wydaje się być taki sam, niezależnie czy znajduje się on na północy czy południu, na zachodzie czy na wschodzie Polski. Jednak po dłuższym spacerze jego uliczkami - w zależności od regionu - dostrzec można charakterystyczne cechy konkretnej nekropolii. Jedną z nich są pomniki nagrobne i obudowy grobów.

Po pierwszym szoku, jakim jest zmierzenie się z faktem śmierci Bliskiej Osoby - kolejnym z dużych wyzwań, z jakim musi zmierzyć się jego rodzina, przyjaciele i znajomi, jest pogrzeb. Z oczywistych względów uroczystości te są najtrudniejsze do przetrwania dla osób najbliższych, które były najbardziej ze Zmarłym związane. Dla nich to naprawdę moment ostatniego pożegnania i uświadomienia sobie, bardzo naocznie, że więcej na tej ziemi z Osobą Zmarłą się nie zobaczymy...

W Polsce, ale nie tylko, większość z nas przyzwyczaiła się do obecności osoby duchownej na pogrzebie - jako przewodniczącego całej ceremonii. Duchowni różnych wyznań są obecni na pogrzebach osób wierzących lub deklarujących się jako wierzące, które za życia pragnęły obecności kapłana na swoim pogrzebie.