W Talmudzie czyli w jednej z podstawowych ksiąg judaizmu, która jest komentarzem do Tory, jest i takie zdanie "Kto ratuje jedno życie - ratuje cały świat". Ratować życie można na różne sposoby. Wcale nie trzeba dokonać jakiegoś nadzwyczajnego czynu. Czasem wystarczy zwyczajna zgoda na podarowanie innym cząstki siebie.

Gdy otrzymujemy wiadomość o czyjej śmierci i pogrzebie zaczynamy się zastanawiać, jak godnie uczcić Zmarłą Osobę. Jeśli wybieramy się na uroczystość pogrzebową staramy się tak do niej jak najlepiej przygotować.

Trudno spotkać kogoś, kto bez pewnego drżenia serca myśli o swojej własnej śmierci i o tym, co będzie potem. Odsuwa się takie refleksje na bliżej nieokreśloną przyszłość zakładając, że jakoś to się ułoży. Ostatecznie zaś, że to, co stanie się po naszej śmierci, nie będzie już naszym zmartwieniem... To myślenie jest, owszem, dość realistyczne, ale i w pewien sposób egoistyczne. Bowiem osoby, na barkach których spocznie obowiązek organizacji naszego pogrzebu, będą musiały zmierzyć się z pytaniem: pochówek tradycyjny czy kremacja?