ZYGMUNT SOŁTYS

Zasnął cicho i nic go nie zbudzi: Ani płacz siostry, ani matki łkanie, Ani gwar obcych a ciekawych ludzi, Co otoczyli śmiertelne posłanie; Już go dosięgnąć boleść nie jest w stanie, Zasnął cicho i nic go nie zbudzi.

*** DLA CIEBIE TATO***



pamiętam cię...

jak na długim spacerze

trzymałeś mnie za rękę

i otwarłeś moje uszy

na śpiew ptaków

i wszystko było takie jasne



pamiętam...

ty wszystko wiedziałeś

mogłeś godzinami opowiadać

jakbyś czytał książkę

całą wiedzę o świecie

wyczytałam twoimi oczami



pamiętam...

siedziałeś przy stole

z głową wspartą na dłoni

przejęty złem na świecie

przed którym nie mogłeś mnie uchronić



wiem, że chciałeś dla mnie

lepszego świata

i nawet jak byłeś zły

wiedziałam, że mnie kochasz...

pozwoliłeś mi popełniać błędy

ale zawsze wracałam do ciebie

po miękki dotyk wybaczenia



a teraz...

puste krzesło przy stole

i brak twego głosu

świdruje w uszach

żałuję, że nie możesz

sprawdzić

czy jestem dobrym człowiekiem

i powiedzieć raz jeszcze:

jestem dumny z ciebie...

Dla tych co odeszli

Dla tych
Którzy odeszli
W nieznany świat,
Płomień na wietrze
Kołysze wiatr.
Dla nich tyle kwiatów
Pod cmentarnym murem
I niebo jesienne
U góry.

Dla nich
Harcerskie warty
I chorągiewek gromada,
I dla nich ten dzień –
Pierwszy dzień
Listopada.

ZNICZ
I ja żegnałem się kiedyś z kimś
Minutą ciszy oddałem hołd
Nieraz z mych oczu płynęły łzy
Bo się nie mogłem pogodzić z tym

Bóg daje życie, daje nam tor
Lecz my błądzimy szukając dróg
Jesteśmy ślepi i ślepy nasz los
Podkłada kłody pod wiele nóg

Ref. Daj nam Panie spokojnie tu żyć
Bo w oceanie zbyt wiele łez
Nie pozwól ludziom w tęsknocie tkwić
Daj wszystkim radość i szczęście też

Życie na ziemi zbyt trudne jest
Lecz może w niebie prawdziwy raj
Któż to osądzi, któż o tym wie
Tylko nasz władca, tylko nasz Bóg

Zapalmy znicze, oddajmy hołd
Rozniećmy ogień, by widział Bóg
Niech nie zabiera, da lepszy los
Bo nam nie śpieszno do gwiezdnych wrót.Jutro Twoje Imieniny Wszystkiego dobrego Miłosierdzia Bożego życzy córka Urszula

Kochajmy ludzi,kochajmy świat,
pozostawmy po sobie coś dobrego,
żeby ktoś,kiedyś polożył kwiat,
na miejscu naszego spoczynku wiecznego...

Nie powróci już nigdy, co się raz zgubiło,
choćbyś szukać chciał nawet i na krańcach świata.
Los przed siebie cię wiedzie swą ścieżką zawiłą,
nie ma nic w tym dziwnego, że razem się splata.
Chwila smutku z radością, wesele z tęsknotą
a niepewność o jutro z prozą dnia zwykłego.
Twoja szara codzienność, w której chodzi o to
czy w niej przetrwać potrafisz, nie niszcząc niczego.
Odrzucając wspomnienia, złudzenia tracimy,
lecz w drobiazgach się gubiąc, umieramy sami.
Gdy nie chcemy zapomnieć nawet ociupiny,
tego co było ważne, a jest już za nami.
W twej pamięci przeplotach ukryte zdarzenia,
zagubione nadzieje, szanse nieziszczone.
Już nieważne co było, jutro dziś się zmienia,
przez to co zechcesz zabrać, w którą pójdziesz stronę...

W dolinie Twych marzeń ..
Gdzie zawsze jest wiosna ..
Nie ma cierpienia ..
Bolesnych rozstań ..
Na drzewach wciąż kwitną ..
Pąki miłości ..
Tam zawsze jest radość ..
Tam brak jest zazdrości ..
W dolinie Twych marzeń ..
Gdzie rzeka płynie ..
Nie martwisz się nigdy ..
Że wszystko przeminie ..
Niech Cię w życiu raduje ..
Każde piękno wszędzie !.
Wykorzystaj chwilę ..
Takiej drugiej już nie będzie !.
Każda przecież chwila ..
Jest w życiu tak cenna !.
Każdy czas jest inny ..
I chwila odmienna!

Światełko zapalam
smutno patrząc w niebo,
myśli posyłam
wspomnieniami przeplatane,
wierząc że kiedyś gdy się spotkamy
tak wiele zrozumiem
to co teraz dla mnie niezrozumiałe

"Zostawię kiedyś słowa i odejdę
Tak cicho i spokojnie - niepostrzeżenie
Zostawię moje życie przed drzwiami śmierci i wejdę ...
Wejdę tam, gdzie słychać tylko milczenie
Gdzie nikt nie mówi, że przemija czas,
Że dzień się kończy lub zaczyna,
Że nie ma Ciebie i nie ma Nas
Ludzi - dla których czas się zatrzymał".
( Jacek Paterka )

Pociecha jest jak balsam na głęboką ranę,
jak oaza w bezbrzeżnej pustyni
i jak chłodna dłoń na twojej rozpalonej skroni.
Pociecha jest jak przyjazna twarz w pobliżu,
obecność kogoś, kto rozumie twoje łzy,
przysłuchuje się twojemu utrudzonemu sercu,
a w smutku i nieszczęściu pozostaje przy tobie
i pomaga zobaczyć światło gwiazd.