Roman Chojnacki

(*)

Tesknota to bol, ktory przeszywa serce; co dzien, co noc, co miesiac, co rok…

***

•♥• ZA KAŻDYM RAZEM,
•♥• GDY ZAPALAMY ŚWIECĘ
•♥• RODZI SIĘ ANIOŁ
__¦____________('))
____¦_________(((')))
__¦__________(((('))))
¦_____________(((')))
__¦__________•×.?.ו
_____¦______*•.¸_¸..•*
___¦________*•.¸_¸..•*
¦___________*•.¸_¸..•*
__¦_________*•.¸_¸..•*
_____¦______*•.¸_¸..•*
___¦________*•.¸_¸..•*
¦___________*•.¸_¸..•*
__¦_________*•.¸_¸..•*
______¦_____*•.¸_¸..•*


Pamiętamy codziennie...

Twe dziecię nie zmarło,
Lecz tylko śpi
I zbudzi je Chrystus,
Gdy przyjdą dni.

Twe dziecię nie zmarło,
Więc rąk nie łam,
Patrz Ono już stoi
U niebios bram.

I puka nieśmiało
Do Bożych wrót
Gdzie mieszka w światłości
Wieczysty cud.



Gdzie Stwórca na tronie
Zasiada sam,
Tam puka dziecię
Do niebios bram.

I Chrystus otworzy
I weźmie Je
I otrze tęsknoty
Srebrzystą łzę

I często w śnie dziecko
Pokaże Ci,
Nie zmarła dziecina,
Lecz tylko śpi..

(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)

PRZEZ ŁZY

wysmagana wiatrem
przyodziana czernią
piastunka umarłych
gra muzykę rzewną

niedomknięte wrota
cmentarnej kaplicy
blado-szara postać
już czasu nie liczy

paciorki różańca
oplatają dłonie
pragnę coraz bardziej
przytulić się do niej

przeminęło życie
na ziemi utkane
powzniecało fale
jak morze wezbrane

właśnie dopłynęłaś
do krawędzi bytu
serce pełne życia
wyzbyło się rytmu

jedna łza zastygła
pod zimną powieką
dęby zaszumiały
gdy zamknięto wieko

zostałem na klęczkach
też prawie nieżywy
przez łzy spoglądając
tam gdzie Sprawiedliwy…

[[*]]

Wokół wielka pustka,
wśród bezkresu pól,
Żadnej żywej duszy,
tylko ból.

Czemu nagle świat płomienny, stracił płomień , zgubił blask,

....-:¦:-
......(
......)
....(,,")....
.............
[▒▒▒▒▒▒]
[▒▒▒▒▒▒]
[▒▒▒▒▒▒]
[▒▒▒▒▒▒] ŚWIATEŁKO PAMIĘCI

"...tam na dnie
został twój ślad
i moja łza
bo świat się pomylił..."

........................)
.......................(,)
..........).........._'!/'_
.........(,).........(""""")
......._'!/'_.•°*”~?.•°*”~?
.......(""""")..ŚWIATEŁKO
.•*”~.•*”~?.•<< >>
.•*”~ PAMIĘCI.


”Ciebie już, w ciemność spowitą i w ciszę,
Sen nieprzespany łagodnie kołysze,
Na grozę śmierci oczy ci zasłania
Wiecznymi blaski rajskiego świtania
I żadnych w sobie udręczeń nie mieści,
I żadnej z życia minionych boleści.”