Radek Bekier

[*]

☆▬▬ «•*•» ▬▬▬ «•*•» ▬▬☆

.........ISKIERKA DO NIEBA.......


............((*))
..........[.!.!.!.]
..........[.!.!.!.]
..........[.!.!.!.]
..........[.!.!.!.]
*************

--------------------------------------
Mama ☼ Anielskiej Gromadki ☼

Tak nagle ucichło i tak posmutniało.
Pustka niby pętla zaciska się wokół.
Tak ciężko uwierzyć, że coś już się stało...
Tak trudno zrozumieć tajemnice mroku.
.......................)
.......................(,)
..........).........._'!/'_
.........(,).........(""""")
......._'!/'_.ڿڰۣڿ❀❤❀ڿڰۣڿ
.......(""""").......
....ڿڰۣڿ❀❤❀ڿڰۣڿ...........

Nie stój nad mym grobem i nie roń łez.
Nie ma mnie tam; nie zasnęłam też.

Jestem tysiącem wiatrów dmących.
Jestem diamentowym błyskiem na śniegu lśniącym.
Jestem na skoszonym zbożu światłem promiennym.
Jestem przyjemnym deszczem jesiennym.

Kiedy tyś w porannej ciszy zbudzony,
Jestem ruchem - szybkim, wznoszonym,
Ptaków cichych w locie krążących.
Jestem łagodnym gwiazd blaskiem nocnym.

Nie stój nad mym grobem i nie roń łez.
Nie ma mnie tam; nie zasnęłam też.
Nie stój nad mym grobem i nie płacz na darmo.
Nie ma mnie tam. Ja nie umarłam ....
இڿ....
இڿ....
இڿ...........)
இڿ..........((
இڿ ........( (
இڿ.........)))
இڿ........(,,))
இڿ ......((,,,))
இڿ.......(((,)))
இڿ.......[[[]]]
இڿ.......[[[]]]
இڿ.......[[[]]]
இڿ.......[[[]]]
இڿ......[[[[]]]]
இڿஇڿஇڿ இڿ`
~~~~~~~~~~
ŚWIATEŁKO PAMIĘCI
~~~~~~~~~~~~~~

╬____
╬____
╬_______)
╬______((
╬______)
╬______( ,)
╬______((,)
╬_____(( „ ))
╬____[^|^|^]
╬____[^|^|^]
╬____[^|^|^]
╬____[^|^|^]
╬____[^|^|^]
╬____[^|^|^]
╬____[^|^|^]
╬___[^^….^^]
~~~~~~~~~~

Zatrzymajcie zegary, wyłączcie telefony,
Rzućcie psu kość smakowitą, niech śpi najedzony.
Zdejmijcie palce z klawiszy, niech przy werblu cichym,
Złożą trumnę na marach i wejdą żałobnicy.

Niech samoloty krążą, zawodząc nad głowami,
I piszą na niebie skargę, nie ma Go już między nami.
Załóżcie wstęgi z krepy na śnieżnych gołębic szyje,
Niech w czarnych rękawiczkach policjant ruchem kieruje.

Był mą północą, południem, wschodem, zachodem moim,
Tygodniem pracy pełnym, niedzielnym relaksem po znoju.
Dniem jasnym, mrokiem nocy, rozmową, pieśnią w drodze.
Miłość miała być wieczna, pomyliłem się srodze.

Nie chcę patrzeć na gwiazdy, pogaście je kolejno,
Zdejmijcie z nieba księżyc, usuńcie z niego słońce,
Wylejcie wodę z mórz, odbierzcie drzewom cień
To wszystko nigdy już, na nic nie przyda się.
W. H. Auden

Radzio tak bardzo nam ciebie brakuje