Philip Bartlomiej de Lorme

Ten grudzień , te święta będą spędzone w otoczeniu najbliższych... Mamy nadzieję , że przyniesiesz nam najlepszy prezent na świecie - Ciebie. Wierzymy w cuda , niech to życzenie się spełni. Kochamy Cię . Śpij spokojnie aniołeczku. <3 !

( /
)) /
((( /
|| /
||||||||||||||/
||||||||||||/
_______/

***********************************************$$$****************
**************$$$****************
**********$$$$$$$$$$$************
**************$$$****************
**************$$$******************************$$$****************
*********************************

-------------------(
-------------------))
------------------(((
------------------))))
-----------------(((((
----------------[//////]
----------------[\\\]
----------------[//////]
----------------------/

Małe, chłodne, pochowane.
Przyczyny śmierci niezrozumiane.
Tak krótki był Jego żywot.
Odeszło bez żadnych przygód.

Te jego piękne, brązowe oczka,
promienna twarz-kompozycja słodka.
Rodzice nie długo się cieszyli,
a jednak bardzo się już z nim zżyli.

W szpitalu podbił wszystkie serca.
Miłość od Niego biła wielka.
Czy to dlatego serce stanęło?
Za dużo Dziecko na siebie wzięło?

Promiennym uśmiechem wszystkich obdarzało.
W swym ciężkim życiu często się śmiało.
Zdawało się wszystko rozumieć.
Wiedziało, że miało umrzeć...

Serca więc swego nie żałowało,
wszystkim po trochu je oddawało.
I gdy ostatni kawałek dał,
zabrakło serca-Niemowlak zmarł.

Więc to ludzie Go zabili!
Serca Jego nie szczędzili!
Nikt nie odmówił podarunku od Dziecka.
Każdy dla siebie chciał Jego serca.

Teraz już ciało w trumnie pod ziemią,
a serce w ludziach-mordercach jego.
Na nic ich płacze i lamenty.
Zabrali serce - taki los wdzięczny.

I cóż mój wnuczku mi zostało ? zapalić świeczkę , zdjęcia i pamięć o Tobie . A nie tak miało być....