Konrad Wroński

"Wiara jest okiem dla tej rzeczywistości, której nie można zobaczyć."
Carlo Caretto

Wierzymy synku, że jesteś szczęśliwy.
Jesteś w naszych sercach i modlitwie.
Kochamy Cię i tęsknimy.
Światełka dla Ciebie (*)(*)(*)(*)(*)

(*)(*)(*)
pamiętam....
(*)(*)(*).....

Kochana Mamo Konradka.
Trudno jest żyć,po stracie ukochanego dziecka.14-mcy ,a ja ciagle płaczę i nie wierzę,że to jest fakt !Mój Syn,również zginął tragicznie,ale w górach na nartach!!!
Wiem,co Pani przeżywa i łączę się w tak okropnym bólu..
Nasze życie już takie będzie do końca
naszych dni...

"...nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych..."
My Synku pamiętamy i zawsze będziemy pamietać!
Dziś jest 3 m-ce jak dostałam od Ciebie ostatniego smsa : " Miłego dnia Mamuniu"
Tak trudno zrozumieć nam Twoje odejście....
Tak trudno powiedzieć KONIEC...
Kochamy, tęsknimy, pamiętamy.
Światełka dla Ciebie (*)(*)(*)
Czekaj...

(*)(*)(*)
śpij w pokoju wiecznym...
Serdeczne współczucia rodzinie...
Wiem co to jest ból,po stracie dziecka...

http.robertnowicki.pamietajmy.com.pl
(*)(*)(*)

Spoczywaj w pokoju, Konradzie

`````````Spoczywaj
``(`
`(,)````
`((?)``
`[_]````w
`[_]``
`````
`````
``````````Pokoju
`````)```
````(?)````
````((,)``
````[_]``
`````````
``````````
`````````
````pamiętam
````````
`````````
`````````
zn.śp.Zuzanny W.
oraz bliska śp. z rodziny
Hermanowicz

Ja teraz wiem,
że łzy nic nie pomogą
i bezsilny żal,
przytulam Cię synku......
choć dzieli Nas bezkresna dal.
To już kolejna niedziela bez Ciebie...
Na zawsze w naszej pamięci i modlitwie (*)(*)(*)

Niech cię przygarnie Chrystus uwielbiony,
On wezwał Ciebie do królestwa światła.
Niech na spotkanie w progach Ojca domu
Po Ciebie wyjdzie litościwa Matka.

Spoczywaj w pokoju Konradzie i ciesz się radością życia wiecznego....

Mamo Konrada, to nieważne że masz daleko na grób swego Synka przecież nosisz Go cały czas w sercu, życzę Tobie i sobie wiele sił i wiary, przytulam Ela

Konradowi (*)(*)(*)

"Jeśli mnie przyjdzie odejść pierwszemu,
Nie daj zachmurzyć się swemu niebu.
I myśl uparcie, bez chwili wątpienia:
To tylko zmiana, a nie rozstanie.
Bo tak jak śmierć jest częścią życia,
Zmarły wciąż żyje pośród żywych.
I wszystkie zdobycze wspólnej podróży,
Chwile zachwytu, dzielone olśnienia,
Nagromadzone skarby intymności,
Rzeczy, które wzbudzały w nas śmiech, płacz lub śpiew,
Śnieg błyszczący w słońcu i pierwszy powiew wiosny,
Bezgłośny język spojrzenia, dotknięcia,
Wzajemna wiedza,
Każde darowanie i przyjęcie,
Nie są to kwiaty, które więdną,
Ani też drzewa, co walą się lub próchnieją,
Ani kamienie,
Bo i te w końcu ulegną wichrom i ulewom,
A dumny szczyt zamienia się w piasek.
Czym byliśmy – jesteśmy.
Co mieliśmy – posiadamy.
Jest wspólna przeszłość niezniszczalna teraz,
Kiedy więc idziesz lasem, po którymśmy kroczyli,
Lub próżno szukasz nad rzeką mego obok cienia,
Albo zatrzymujesz się na szczycie w miejscu,
Skąd zwykliśmy rozglądać się po łąkach,
Czy też na widok czegoś bezwiednie szukasz mojej ręki,
A gdy jej nie ma to czujesz, jak rośnie w tobie smutek-
Poczekaj.
Przymknij oczy.
Odetchnij.
Wsłuchaj się w moje kroki w twoim sercu.
Wcale nie odszedłem, ja dalej idę z tobą."

Fragment książki Nicholasa Evansa "Serce w ogniu"
--
Czuwaj nad swoją rodziną...
Mój mąż odszedł pół roku po naszym ślubie.....
www.iwognat.pamietajmy.com.pl