Danuta Tabaka

KOLĘDA DLA NIEOBECNYCH

A nadzieja znów wstąpi w nas,
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł Świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu.
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Daj nam wiarę, że to ma sens,
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze,
Że odeszli po to by żyć.
I tym razem będą żyć wiecznie.

Przyjdź na świat,
By wyrównać rachunki strat.
Żeby zająć wśród nas,
Puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć że są puste miejsca przy stole.

A nadzieja znów wstąpi w nas,
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzyli kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu.
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Przyjdź na świat,
By wyrównać rachunki strat.
Żeby zająć wśród nas,
Puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć że są puste miejsca przy stole.

Przyjdź na świat,
By wyrównać rachunki strat.
Żeby zająć wśród nas,
Puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć że są puste miejsca przy stole.

Pozostały tylko wspomnienia,
które już nie wrócą,
które serca ranią
i tak bardzo smucą....

Najjaśniejsze światełko pamięci.

Pozostały tylko wspomnienia,
które już nie wrócą,
które serca ranią
i tak bardzo smucą....

Mamusiu kochana bol po Twojej stracie nie mija, kocham Cie nad zycie i zawsze pamietam.

Niegasnące światełko pamięci.

Bądź...najjaśniejszą gwiazdą w ciemną noc,
Tęczą na tle zachmurzonego nieba...
Bądź pamięcią w sercach swoich bliskich...
Po wszystkie dni ich istnienia...
Bądź dobrym duszkiem który czuwa nad Nimi...
Bądź miłości wspomnieniem i w smutku pocieszeniem...

Wieczne światełko pamięci

Połóż mnie jak pieczęć na swoim sercu,
jak pieczęć na twoim ramieniu,
bo jak śmierć potężna jest miłość.
(Pieśń nad Pieśniami 8,6)

Jaśniutkie światełko mej pamięci niech zawsze płonie ((*)).