Czesław Gałązka

Cztery miesiące mijają, odkąd odszedłeś. Ciągle o Tobie myślę i ciągle Cię czuję obok. Kochany Tato, dziękuje Ci za wszystko po raz nie wiem, który.

Kiedyś byłeś mi jedynym towarzyszem.
Byłeś wszystkim, co miało jakiekolwiek znaczenie.
You were once
my one companion . . .
you were all
that mattered . . .
You were once
a friend and father -
then my world
was shattered . . .

Wishing you were
somehow here again . . .
wishing you were
somehow near . . .
Sometimes it seemed
if I just dreamed,
somehow you would
be here . . .

Wishing I could
hear your voice again . . .
knowing that I
never would . . .
Dreaming of you
won't help me to do
all that you dreamed
I could . . .

Passing bells
and sculpted angels,
cold and monumental,
seem, for you,
the wrong companions -
you were warm and gentle . . .

Too many years
fighting back tears . . .
Why can't the past
just die . . .?

Wishing you were
somehow here again . . .
knowing we must
say goodbye . . .
Try to forgive . . .
teach me to live . . .
give me the strength
to try . . .

No more memories,
no more silent tears . . .
No more gazing across
the wasted years . . .
Help me say
goodbye.

Kiedyś byłeś dla mnie niczym przyjaciel i ojciec.
A potem mój świat legł w gruzach.

Chciałabym, byś znów tu był.
Chciałabym, byś był przy mnie.
Czasem wydaje mi się, że byłeś tylko snem.
Co mam zrobić, by Cię przywołać?

Chciałabym znów usłyszeć Twój głos,
Ale wiem, że to niemożliwe.
I chociaż ciągłe marzenie o Tobie wcale mi nie pomaga,
Ale nie potrafię wypędzić Cię z moich snów.

Cichnące bicie dzwonów.
Te zimne i majestatyczne posągi aniołów
Zdają się być niewłaściwymi towarzyszami dla Ciebie.
Ty byłeś czuły i delikatny.

Zbyt wiele lat dławiłam płacz.
Dlaczego wspomnienia nie umierają?

Chciałabym, byś znów tu był,
Choć wiem, że nadszedł czas pożegnania.
Postaraj się mi wybaczyć.
Naucz mnie, jak dalej żyć.
Daj mi siłę, bym mogła choćby spróbować to zrobić.

Koniec z wspomnieniami,
Z wylewanymi po cichu łzami,
Z rozpamiętywaniem tego, co było.
Pomóż mi się z Tobą pożegnać.
Pomóż mi się z Tobą pożegnać.

Tatusiu, tak mi Ciebie brakuje.

Kochany tato, to już 3 miesiące... Tęsknie bardzo i modlę się za ciebie.

Miłosierny bez granic
Wszechmocny Panie
Daj po bólach życia
Wieczne spoczywanie.
Przyjm,Panie duszę
Do Królestwa swego,
Wiele bowiem cierpiała
za życia swojego.


Moje światełko pamięci dla Pana(*)(*)(*)

Epitafium znalazłem na Forum

ŚWIATEŁKO PAMIĘCI (***).

(*)(*)(*)
"W momencie śmierci bliskiego uderza człowieka świadomość niczym nie dającej się zapełnić pustki"

autor: Józef Tischner

Tatku, dziś mijają dwa miesiące, ciągle mam łzy w oczach. Nie mogę zapomnieć, jak bardzo cierpiałeś, wyrzucam sobie, że nie mogłam Ci pomóc. Kocham cię.

[*] mama Remigiusza R. i córka Jana T.