Amelcia Mrukowicz

Odeszły od nas wczoraj, przed laty
W smutku zostały rodziny
Dziś płoną znicze, dla Nich te kwiaty
Dziś nasze myśli są z Nimi.


♥▒.......................)
♥▒......................()
♥▒....................(( ))
♥▒...................(((,)))
♥▒..................((( ,)))
♥▒..................((((,)))
♥▒..................((((,))))
♥▒..................[][*][]....
♥▒...........【☾●✽●☽】 ŚWIATEŁKO PAMIĘCI
♥▒...........【☾●✽●☽】 WRAZ Z MODLITWĄ

Urodzinowe smutne światełko pamięci kochany Aniołku Amelko

Amelciu Skarbie ...

(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)

\"Ludzie są razem nie tylko wtedy, gdy się znajdują obok siebie.
Z nami żyje także ten, który odszedł, któregośmy pożegnali.\"

Pamiętajmy o tych którzy odeszli.
........,.....Zapalmy znicz
.......(,)....który oznacza
....(|....|.....życie
.....|....|?.....Oni nadal Są
.....|....|...........WŚRÓD
.....|....|...(o).....NAS
...()|___|()//.......
....(((()))

Amelko Kochana dla Ciebie (***)

Rocznicowe smutne światełko pamięci Aniołku Amelko

۩♥۩__1 LISTOPADA__۩♥۩♥۩

Śpieszmy się kochać ludzi
Tak szybko odchodzą

ROCZNICOWE
ŚWIATEŁKA PAMIĘCI
AMELKO

«♥»`````
«♥»``````)
«♥»`````(,))
«♥»`````((,))
«♥»````[0000]
«♥»````[0000]
«♥»````[0000]
«♥»```[000000]

Jest tylko jeden taki dzień w roku
gdzie przy mogiłach stoimy do zmroku,
w złocie chryzantem, przy blasku zniczy
biegnących godzin nikt z nas nie liczy.

Przejrzysta mgiełka grobami się snuje
mistyczny nastrój dokoła panuje
obecność czyjąś czujemy wokół
kochanych osób przybyłych z obłoków.

Z odległych do nas przybyli światów
by pobyć z nami wśród zniczy i kwiatów,
by w ciche się nasze wsłuchać rozmowy,
zatęsknić za życiem straconym tak młodym.

Z odległych do nas przybyli światów
by pobyć z nami wśród zniczy i kwiatów,
by w ciche się nasze wsłuchać rozmowy,
zatęsknić za życiem straconym tak młodym.

Grobowa cisza panuje dokoła
nikt głośno nie mówi ani nie woła
i nawet dzieci ucichły krzyki,
wpatrzonych w na wietrze tańczące płomyki.

A każdy z ludzi poważny skupiony
w swej księdze życia przewraca strony,
radości i smutki przeżywa na nowo
w tęsknocie za bliską straconą osobą.

I choćby nam lat upłynęło tysiąc,
wydaje się wszystkim jak by to był miesiąc,
w smutku, tęsknocie błądzą wspomnienia,
tak bardzo daleko od śmierci, cierpienia.

Przeszłości cienie wśród mogił się snują
w powrotną drogę w zaświaty szykują,
tysiące światełek im drogę oświeca,
w gorących modlitwach Bogu poleca

Bo oprócz modlitwy im więcej nie trzeba
by mogły stanąć u progu Nieba.

Z netu....