Mateusz Malina Łukaszek

Mateusz... są uczucia, których nie potrafi wyrazić się żadnymi słowami. Nigdy nie chciałam pisać na tego typu stronach ani na żadnych innych, bo żałobę, żal i tęsknotę nosi się w sercu. Po przeczytaniu wpisów Twojej Mamy nie mogę, nie potrafię inaczej.
Dla matki najgorszą w życiu rzeczą jest pochowanie swojego dziecka. Mateusz nasza, krótka znajomość nie była błędem, przepraszam za wszystko to co wtedy powiedziałam, ale przecież Ty wiesz... Wiesz także, że odwiedzamy Cię najczęściej jak się da.
Choć wiem, że jesteś z nami codziennie w każdej chwili i czuwasz nad nami czuwaj tak samo nad swoją rodziną jak i nade mną i małym Aleksandrem. Nigdy nie zapalamy zniczy na Twoim grobie, a wiesz dlaczego? Bo prawdziwy, żywy i ciągle tak samo bolesny znicz, będzie palił się w naszych sercach do końca naszych dni.
I wiesz co? Dobrze, że życie ziemskie nie jest wieczne, bo wiem, że jeszcze się spotkamy Ty, ja i Aleks. Nie będę się żegnać, tylko do zobaczenia Mateusz, do zobaczeniu w innym lepszym życiu.

Mateusz ,,,,,,,,,
w myślach wypowiadam Twoje imię
.....................................................